D-Day, het begin van het einde van de Tweede Wereldoorlog

Het zal u niet ontgaan zijn, de herdenking begin deze maand van het feit dat 75 jaar geleden tienduizenden soldaten de kust van Normandië bestormden.

De invasie is niet onverwacht, maar komt wel als een verrassing. Al in 1942 bestaan plannen voor een bestorming, maar na een mislukte aanval op een havenstad dat jaar, besluiten de geallieerden een eventuele nieuwe invasie te verplaatsen naar Normandië – onder meer omdat de Duitsers verwachten dat ze zullen toeslaan bij Calais, dat vanaf Engeland makkelijker te bereiken is. Ten tijde van de invasie in Normandië schrijft Bets niet in haar dagboek.

Een jaar eerder, op 10 juni 1943, schrijft Bets in haar dagboek:

Waar moet ’t toch naar toe?! Zou er deze maand nu nog geen invasie komen? Duitsland wordt ontzettend gebombardeerd! Maar kom, er kan gebeuren wat wil, maar nu ga ik toch nog even m’n lieve jongen schrijven!

Bovenstaande fragment klinkt paradoxaal wanneer je je realiseert dat Frans op dat moment te werk gesteld is in een fabriek in Wolfsburg, waar vliegtuigonderdelen worden geproduceerd, en de geallieerden vaak fabrieken als doelwit kiezen voor hun bombardementen.

En  op 14 juli 1943 schrijft Bets in haar dagboek:

Op ’t ogenblik ben ik ook weer vol goede moed, want zaterdag bereikte ons ’t grote nieuws, dat de Amerikanen en de Engelsen ingevallen zijn op Sicilië! Eindelijk, eindelijk dan ‘invasie’!!! Ze gaan in ’n snel tempo vooruit. Heerlijk! Wie weet hoe gauw onze jongens weer terug zijn!

Bron: https://npofocus.nl/artikel/7767/d-day-door-nederlandse-ogen